یک فنجان چای برای جشن برگشتن دوچرخه‌جان!
تاریخ انتشار: ۱۷ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۱۰۶۲۰
به گزارش همشهری آنلاین، دیروز در اینترنت دنبال «خواب و بیدار» می‌گشتم. البته سریالش قدیمی شده؛ می‌دانم! اما گاهی قدیمی‌ها بهترند. یک‌جورهایی انگار نه فقط تو آنها را بلکه قدیمی‌ها هم تو را بهتر می‌شناسند. انگار به قدیمی‌ها راحت‌تر می‌شود اعتماد کرد.
همان‌طور که در اینترنت می‌چرخیدم، موس لپ‌تاپم رفت روی یکی از صفحات علامت‌گذاری شده و قاب سفید کوچکی کنارش ظاهر شد که در آن نوشته بود: «دور جدید انتشار هفته‌نامه‌ی دوچرخه - همشهری آنلاین.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مدت‌ها بود که دیگر به این صفحه سر نمی‌زدم؛ چون دوچرخه نه چاپی، نه مجازی و نه به هیچ شکل دیگری منتشر نمی‌شد. با این وجود، نمی‌دانم چه شد که دوباره روی آن کلیک کردم. شاید دلم می‌خواست به مطالب قدیمی‌اش سری بزنم؛ شاید منتظر بودم بلکه یکی دو متن جدید منتشر شده باشد و یا...
از ته دل می‌ترسیدم مبادا در آن‌جا نوشته باشند: «آی نوجوان‌ها! دوچرخه، دیگر هیچ وقتِ هیچ وقت چاپ نمی‌شود. خیالتان راحت! بروید دنبال کار و زندگی‌تان!»
روی بخش دوچرخه در سایت همشهری‌آنلاین کلیک کردم و با مطالبی جدید مواجه شدم؛ خودش بود! دوچرخه! دوچرخه دوباره برگشته بود!
فریاد کشیدم، به هوا پریدم، شاد شدم؛ شاد شاد! حتی آن روز که نتایج کنکور آمد و موفقیت خودم را دیدم، به هوا پریدم و توی دلم احساس شادی کردم؛ اما بعد از لحظاتی سر جایم نشستم. ولی خبر برگشتن دوچرخه فرق داشت. دوچرخه رتبه‌ی کنکور نبود که چندماه ذهن آدمی را به خود مشغول کند و بعد فراموش شود. دوچرخه دوستی قدیمی است. ازآن قدیمی‌ها که نه فقط تو او را، بلکه او هم تو را می‌شناسد. از آن قدیمی‌ها که بخشی از هویت تو شده‌اند و تو بدون او، دیگر این آدم نیستی. از آن قدیمی‌ها که می‌شود راحت به آن اعتماد کرد. از آن‌هایی که دیگر مثل و مانندش پیدا نمی‌شود!
نمی‌دانی دوچرخه! این مدت که تو نبودی، گاهی به نوشته‌هایم نگاه می‌کردم و به خودم می‌گفتم این نوشته‌ها چرا بیش‌ترشان یک جوری‌اند؟ قشنگ‌اند، نه اینکه قشنگ نباشند، اما یک جوری‌اند. انگار مال من نیستند و بعد یادم می‌آمد که وقتی برای تو می‌نوشتم، چه‌قدر کلمه‌ها راحت‌تر می‌آمدند.
به نقاشی‌هایم فکر می‌کردم که از وقتی اسم کنکور آمد، دیدم انگار حس و حال نقاشی‌کشیدن از وجودم پر کشید. خدا می‌داند که چند وقت است دیگر یک دلِ سیر، نقاشی نکشیده‌ام. آن وقت به یاد می‌آوردم که دیگر تو نیستی که برای مخاطبانت دنبال ایده بگردم و نقاشی بکشم. یادم هست که نقاشی‌هایم را بیشتر از بقیه‌ی کارهایم دوست داشتی.
و حتی یادم هست که دلم برای خود خودت هم تنگ می‌شد. اینکه دوچرخه جایی بود که هر هفته برای فرار از شلوغی‌های دنیا می‌رفتم سراغش. جایی که نوشته‌هایش و تصاویرش سهل و ممتنع بودند. متن‌هایش آسان بود؛ اما هر جایی نمی‌توانستی مثل آن را پیدا کنی. گاهی وقت‌ها به شماره‌های قدیمی‌ات سر می‌زدم و برخی صفحه‌های آن را می‌خواندم. ولی دلم دوچرخه‌ی جدید می‌خواست؛ دوچرخه‌ی تازه!
حالا تو دوباره این‌جایی و من می‌توانم باز هم برایت ایمیل‌های رنگی‌رنگی بفرستم. درست است که دیگر مطابق عمر شناسنامه‌ای‌ام، مدتی است دوره‌ی نوجوانی را رد کرده‌ام، اما هنوز با قدرت به خودم می‌گویم که من یک نوجوانم!
وای که چه قدر حالم خوب است! یک استکان چای منتظر من است؛ برای جشن برگشتن دوچرخه. از همین جا، گرمای آن را به شما تقدیم می کنم!
متن و تصویرگری-حدیث گرجی، ۱۹ ساله از تهران
منبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: همشهری روزنامه همشهری آنلاین همشهری دوچرخه همشهری آنلاین قدیمی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۱۰۶۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نمایشگاه نقاشی گروهی دانش آموزان ابتدایی شاهرود
به گزارش خبرگزاری صداوسیما؛ مرکز سمنان،️ حسین رنجبر مسئول برگزاری نمایشگاه گفت: در این نمایشگاه ۹۳ اثر در تکنیک‌های اسکرچ برد، آبرنگ و کلاژ به تماشا گذاشته شده است.
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»